یکی از بدترین حالت توی زندگی وقتی یه که متوجه میشی کاری انجام شده و نباید انجام میگرفته و تقصیر تو نیست ولی زجرش بیشتر برا توست . مثلن بدنیا آمدن . یا مثل نامی که در بدو تولد روت میذارن . مثل جغرافیایی که بهش تعلق گرفتی . مثل فرهنگی که باهاش ناخاسته اُخت شدی و رشد یافتی . از این تیپ مسایل توی زندگی همه آدما اتفاق می افته و افتاده و احتمالن خاهد افتاد . ولی یه قضیه دیگه زجرش بیشتر از اینه . اونم اینکه خودت یه کاری رو بکنی که بعدها توش گیر کنی . حتا اگر این کارت در زمان خودش برا
خودش قاعده ای نسبتن معقولی داشته . بعضی وختا نمیدونم از کجا و سر چی این فکر به کله م میزنه که چرا از اول قالب من در دنیای مجازی با نام" یک اهری و اتفاقات ساده" رقم خورد . البته دلایل متعدی داشتم که یکی از اونها کم بها دادن به این عنوان در زمان خودش بود . یعنی فکر اینکه شاید زمانی کسی بخاد و یا حتا از فکرش خطور کنه که او نیز یک اهریست و نظری متفاوت با من دارد . اونیز یک اهریست که با اتفاقات ساده اش وجود دارد ولی این عنوان را من از آن سلب کرده ام که او و یا او ی نوعی نتونه و نمیتونه اتفاقات ساده اش را از زبان خودش و بعنوان یک اهری ِ دیگر بروز بده . حالا اصل قضیه این هم نیست و در اینجا تمام نمیشود که من اشتباه کردم وبجای اسم و یا عنوانی عام از یک اسم خاص استفاده کرده ام . که در نهایت میتونم بنوعی از خود گذشتگی (؟!) کرده و از این عنوان پا پس کشیده تا عاملی برا اذیت کسی نباشم که بخاد از قومیت و یا زبان خودش بنوعی دفاع بکند و یک اهری را دارای زبانی ترک به دیگران معرفی کند که در جای خودش حق هم دارد نوعن !
فراتر از این مسئله که بیشتر آزارم میده این است که در طی این مدت من ناخاسته شخصیتی چند وجهه ای بخودم گرفته ام . شخصی که در وبلاگ است و شخصی که در دید عموم و انظار در و همسایه و دوستان است و شخصی که خود خودش است و زیر پوست وجود فیزیکی اش میلولد . این چند گونگی شخصیتی ام بیشتر اذیتم میکند . اینکه من یک آدمم و چند جور دیده میشوم برا خودم مشکلی شده . من ، از چند نما و دریچه متفاوت ظاهر شدن مرد پسندم نیست . اینکه این وبلاگ دست منو بسته درست ، ولی از طرفی منم دست و بال این وبلاگ را نیز بنوعی بسته ام . فک میکنم کار اشتباهیست که آدم چند جور باشه حالا اگر هم این "جورها" حتا با هم متضاد نباشند ولی یک جور هم نباشند یه نوع عیبه . ایرادی که برا خودم قابل قبول و هضم نیست .
میدانم البته که اکثر ماها همیشه سعی میکنیم در بیشتر مقاطع زندگی بجای تشریح و بسط مسئله ای و قبول و یا رد کردن درستی و نادرستی آن ، آنرا توجیه کنیم . یعنی ماس مالی . و این خیلی بد است که تصویر آدمی تک نقش و تک چهره نیست . شمایلی آغشته به رنگ سیاه و سفید ِ یکجاست . یعنی خاکستری . یعنی رنگی ناخالص و کم بها .
موجودی عوضی !
خودش قاعده ای نسبتن معقولی داشته . بعضی وختا نمیدونم از کجا و سر چی این فکر به کله م میزنه که چرا از اول قالب من در دنیای مجازی با نام" یک اهری و اتفاقات ساده" رقم خورد . البته دلایل متعدی داشتم که یکی از اونها کم بها دادن به این عنوان در زمان خودش بود . یعنی فکر اینکه شاید زمانی کسی بخاد و یا حتا از فکرش خطور کنه که او نیز یک اهریست و نظری متفاوت با من دارد . اونیز یک اهریست که با اتفاقات ساده اش وجود دارد ولی این عنوان را من از آن سلب کرده ام که او و یا او ی نوعی نتونه و نمیتونه اتفاقات ساده اش را از زبان خودش و بعنوان یک اهری ِ دیگر بروز بده . حالا اصل قضیه این هم نیست و در اینجا تمام نمیشود که من اشتباه کردم وبجای اسم و یا عنوانی عام از یک اسم خاص استفاده کرده ام . که در نهایت میتونم بنوعی از خود گذشتگی (؟!) کرده و از این عنوان پا پس کشیده تا عاملی برا اذیت کسی نباشم که بخاد از قومیت و یا زبان خودش بنوعی دفاع بکند و یک اهری را دارای زبانی ترک به دیگران معرفی کند که در جای خودش حق هم دارد نوعن !
فراتر از این مسئله که بیشتر آزارم میده این است که در طی این مدت من ناخاسته شخصیتی چند وجهه ای بخودم گرفته ام . شخصی که در وبلاگ است و شخصی که در دید عموم و انظار در و همسایه و دوستان است و شخصی که خود خودش است و زیر پوست وجود فیزیکی اش میلولد . این چند گونگی شخصیتی ام بیشتر اذیتم میکند . اینکه من یک آدمم و چند جور دیده میشوم برا خودم مشکلی شده . من ، از چند نما و دریچه متفاوت ظاهر شدن مرد پسندم نیست . اینکه این وبلاگ دست منو بسته درست ، ولی از طرفی منم دست و بال این وبلاگ را نیز بنوعی بسته ام . فک میکنم کار اشتباهیست که آدم چند جور باشه حالا اگر هم این "جورها" حتا با هم متضاد نباشند ولی یک جور هم نباشند یه نوع عیبه . ایرادی که برا خودم قابل قبول و هضم نیست .
میدانم البته که اکثر ماها همیشه سعی میکنیم در بیشتر مقاطع زندگی بجای تشریح و بسط مسئله ای و قبول و یا رد کردن درستی و نادرستی آن ، آنرا توجیه کنیم . یعنی ماس مالی . و این خیلی بد است که تصویر آدمی تک نقش و تک چهره نیست . شمایلی آغشته به رنگ سیاه و سفید ِ یکجاست . یعنی خاکستری . یعنی رنگی ناخالص و کم بها .
موجودی عوضی !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر